Linkin Park – amerykańska grupa muzyczna wykonująca szeroko pojęta muzykę rockową. Zespół powstał w 1996 roku w Los Angeles.
Obecny skład zespołu [edytuj]
Brad Delson - gitara (1996-)
Mike Shinoda - wokal, MC, instrumenty klawiszowe, gitara rytmiczna, grafika, fortepian (1996-)
Chester Bennington - wokal, gitara (1998-)
Rob Bourdon - perkusja, fortepian (1996-)
Joseph Hahn - DJ, pianino, reżyseria, scenarzysta, grafika (1996-)
Dave "Phoenix" Farrell - gitara basowa, wiolonczela, gitara (1996-1999, 2001-)
Brad Delson - gitara (1996-)
Mike Shinoda - wokal, MC, instrumenty klawiszowe, gitara rytmiczna, grafika, fortepian (1996-)
Chester Bennington - wokal, gitara (1998-)
Rob Bourdon - perkusja, fortepian (1996-)
Joseph Hahn - DJ, pianino, reżyseria, scenarzysta, grafika (1996-)
Dave "Phoenix" Farrell - gitara basowa, wiolonczela, gitara (1996-1999, 2001-)
Byli członkowie zespołu [edytuj]
Mark Wakefield - wokal (1996–1998)
Kyle Christner - gitara basowa (1998–1999)
Scott Koziol - gitara basowa (1999–2001)
Współpracownicy [edytuj]
Trasy:
Manager: Bob Dallas
Manager produkcyjny: Chris Gratton
Designer oświetlenia: Mark Jacobson
Manager występów: Gary Mclean
Księgowy trasowy: Jeff Mauss
Inżynier monitoringu: Roger Pigman
Technik gitar: Greg Howard
Technik basowy: Jeff Payatt
Technik DJ-a i elektroniki: Myron Settle
Technik perkusyjny: Stefano Dibenedetto
Z-ca produkcyjny: Lee Rosenblatt
Cieśla: Ethan Merfy
Management:
Manager: Rob Mcdermott
Zastępcy: Carey Segura, Ryan Demarti
Księgowość: Mike Arfin
Menadżerzy biznesowi: John Schwartz, Mike Oppenheim
Sprawy legalności: Danny Hayes
Firmy, z których LP korzysta na trasie:
Oświetlenie: Delecate Productions
Dźwięki: Rat Sound
Lasery: PDI Lasers
Merchandise: Bandmerch Inc.
Design setów: Whettstone Set Designs
Ochrona: NPB i Associates
Podróże: Starflight Travel
Autokary: Coast to Coast Coach
Historia [edytuj]
Zespół w czasie Summer Sonic w 2006 roku
Pierwotnie Linkin Park nosił nazwę Xero. Mniej więcej w czasie, gdy Chester Bennington odszedł od Grey Daze (obecnie Waterface) i dołączył do LP, odszedł ze składu Mark Wakefield (wokalista), nazwę zespołu zmieniono na Hybrid Theory. Idea tej nazwy polegała na zaznaczeniu tego, że Kalifornijczycy grają nietypową muzykę – hybrydę metalu, elektroniki, rapu, itd. Nazwa jednak okazała się zastrzeżona już przez inny zespół i chciano uniknąć problemów prawnych, w związku z czym zrezygnowano z niej (choć nie do końca, biorąc pod uwagę, że tak nazwali pierwszy album). Następnie rozważano różne inne nazwy dla zespołu m.in.: 'Clear' (ich ulubiona), 'Probing Lagers', 'Platinum Lotus Foundation', 'Ten PM Stocker' (od ulicy Stocker Street, gdzie mieszkał Mike i gdzie członkowie zespołu mieli próby. Jednak ściany mieszkania były bardzo cienkie i o godz. 10 wieczorem sąsiedzi zaczynali protestować). W końcu zdecydowali się na Lincoln Park (wziętą od Parku Lincolna w Santa Monica, gdzie mieszkał Chester). Ale i ta nazwa była już zajęta, przez zespół z Australii, który miał już zajętą nawet domenę internetową, więc ostatecznie, aby znów nie zmieniać całkowicie nazwy zespołu, muzycy zmienili swoją nazwę nieznacznie na Linkin Park.
LP nagrał Hybrid Theory EP, jednak płyta nie została wydana oficjalnie, nagrano jedynie 1000 kopii. Można było ją dostać w późniejszym okresie jedynie przez Linkin Park Underground. Pierwszym nagranym kawałkiem była piosenka And One. Zespół wydał też płytę Hybrid Theory Demos, zawierającą dema piosenek z Hybrid Theory EP oraz Hybrid Theory.
Zespół oficjalnie zadebiutował w 2000 płytą Hybrid Theory. Phoenix nie udzielał się na tej płycie, choć napisał do niej parę tekstów, zastąpił go wtedy Scott Koziol, który już na żadnej innej płycie się nie udzielał. Wiadomo, tylko że Phoenix w tym czasie studiował i nie miał czasu na grę. Producentem płyty był wówczas Don Gilmore, jednak ze względu na to, że grali cięższą muzykę niż on dotychczas wydawał i obawiali się, że niewiele może z dalszej współpracy wyniknąć, zawarli kontrakt z wytwórnią Warner Bros Records. Zawarte na Hybrid Theory piosenki zostały w wersji zremiksowanej umieszczone później (latem 2002 r.) na płycie Reanimation, co zostało uznane przez krytykę za typowy przykład "odcinania kuponów". Ich następna płyta – Meteora wydana 24 marca 2003 r. – mimo że zawierała zaledwie 36 minut materiału, została przyjęta ciepło przez fanów, jak i krytyków. Zadebiutowała ona aż w 14 krajach na pierwszych miejscach, a te kraje to: USA, Wielka Brytania, Słowenia, Japonia, Niemcy, Hiszpania, Włochy, Chile, Australia, Indonezja, Irlandia, Tajwan, Norwegia i Szwajcaria. Wydany przez nich album koncertowy w listopad 2003 – Live in Texas – mający przełamać stereotyp tej grupy jako mistrzów studia a amatorów sceny, nie jest jednoznacznie oceniany. Jedni zarzucają mu brak oryginalnych interpretacji, nieciekawe dialogi z publicznością i "komercyjność". Inni (głównie fani zespołu) zwracają uwagę na jego żywiołowość i "power".
30 listopada 2004 roku zespół wraz z Jay-Z stworzył album mash-up Collision Course, stworzony dzięki brytyjskiemu programowi Mash-up, który chcąc zacierać granice wśród różnych gatunków muzycznych remiksuje utwory bardzo różnych wykonawców. Jay-Z, zapytany o to z kim chce w programie współpracować, odpowiedział Linkin Park. I tym sposobem powstał utwór Numb/Encore, zarówno Linkin Park jak i Jay-Z byli nim tak zafascynowani, że postanowili go wydać. Początkowo miał wyjść tylko singel Numb/Encore, jednak współpraca poszła na tyle dobrze, że wydali w końcu całą płytę EP. Jay-Z do dzisiaj jest przyjacielem zespołu (np. został później producentem płyty Mike'a Shinody The Rising Tied).
W 2005 zespół oficjalnie "odpoczywał", jednak na początku roku Mike Shinoda zapowiedział powstanie nowego zespołu hip-hopowego Fort Minor, gdyż jak powiedział tęsknił za swoimi korzeniami. 22 listopada wydał płytę The Rising Tied. W tym samym roku również Chester Bennington powiadomił o powstawaniu swojego solowego projektu, Dead By Sunrise, zostanie nagrana na nim albumowa wersja The Morning After oraz Home Sweet Home. 14 maja 2007 roku odbyła się premiera nowej płyty – Minutes to Midnight. Zespół twierdził, że będzie to najlepsza z dotychczasowo wydanych płyt zespołu i zatrze wszelkie stereotypy na ich temat. Producentami są Mike i Rick Rubin. Premiera pierwszego singla (What I've Done) odbyła się 2 kwietnia. Teledysk nakręcony został na kalifornijskich pustyniach, reżyserem teledysku ponownie jest Joseph Hahn.
W marcu 2007 roku Linkin Park zagrał sześć utworów dla AOL Sessions. Można zobaczyć zespół grający na żywo trzy nowe piosenki (What I've Done, No More Sorrow, Given Up) i trzy z poprzednich płyt (In the End, Faint, Breaking the Habit).
What I've Done i nagrany przez Mike'a Shinodę i Styles of Beyond utwór Second to None zostały wykorzystane w filmie "Transformers" z 2007 roku ("Second to None" wyłącznie na potrzeby tej produkcji, choć występuje w niej tylko jedno zdanie z piosenki). Linkin Park dostał nagrodę w kategorii "Najlepszy zespół" na MTV Europe Music Awards w 2007 r.
13 czerwca 2007 zespół po raz pierwszy wystąpił w Polsce na Stadionie Śląskim razem z grupą Pearl Jam w celu promowaniu swego nowego albumu Minutes to Midnight, który ukazał się 15 maja w USA, a 14 maja w Europie. 4 maja album wyciekł do Internetu. Drugim singlem z płyty Minutes to Midnight jest Bleed It Out. Trzecim natomiast Shadow of the Day. Czwartym singlem z płyty Minutes to Midnight jest Given Up. Fani wiadomość o tym przyjęli to z wielkim entuzjazmem. Piątym i ostatnim singlem z MtM jest Leave Out All the Rest, który trafił do soundtracku filmu "Twilight ("Zmierzch"). Utwór Given Up został wykorzystany w trailerze (zapowiedzi) filmu Crank 2: High Voltage. Ostatnim jak do tej pory singlem jest "New Divide", który trafił do soundtracku filmu "Transformers 2: Revenge Of The Fallen". Mike Shinoda zaznaczył, że "New Divide" nie ma nic wspólnego z nową płytą (nazwy jeszcze nie ujawniono), która ma wyjść na rynek w 2010 roku.
Mark Wakefield - wokal (1996–1998)
Kyle Christner - gitara basowa (1998–1999)
Scott Koziol - gitara basowa (1999–2001)
Współpracownicy [edytuj]
Trasy:
Manager: Bob Dallas
Manager produkcyjny: Chris Gratton
Designer oświetlenia: Mark Jacobson
Manager występów: Gary Mclean
Księgowy trasowy: Jeff Mauss
Inżynier monitoringu: Roger Pigman
Technik gitar: Greg Howard
Technik basowy: Jeff Payatt
Technik DJ-a i elektroniki: Myron Settle
Technik perkusyjny: Stefano Dibenedetto
Z-ca produkcyjny: Lee Rosenblatt
Cieśla: Ethan Merfy
Management:
Manager: Rob Mcdermott
Zastępcy: Carey Segura, Ryan Demarti
Księgowość: Mike Arfin
Menadżerzy biznesowi: John Schwartz, Mike Oppenheim
Sprawy legalności: Danny Hayes
Firmy, z których LP korzysta na trasie:
Oświetlenie: Delecate Productions
Dźwięki: Rat Sound
Lasery: PDI Lasers
Merchandise: Bandmerch Inc.
Design setów: Whettstone Set Designs
Ochrona: NPB i Associates
Podróże: Starflight Travel
Autokary: Coast to Coast Coach
Historia [edytuj]
Zespół w czasie Summer Sonic w 2006 roku
Pierwotnie Linkin Park nosił nazwę Xero. Mniej więcej w czasie, gdy Chester Bennington odszedł od Grey Daze (obecnie Waterface) i dołączył do LP, odszedł ze składu Mark Wakefield (wokalista), nazwę zespołu zmieniono na Hybrid Theory. Idea tej nazwy polegała na zaznaczeniu tego, że Kalifornijczycy grają nietypową muzykę – hybrydę metalu, elektroniki, rapu, itd. Nazwa jednak okazała się zastrzeżona już przez inny zespół i chciano uniknąć problemów prawnych, w związku z czym zrezygnowano z niej (choć nie do końca, biorąc pod uwagę, że tak nazwali pierwszy album). Następnie rozważano różne inne nazwy dla zespołu m.in.: 'Clear' (ich ulubiona), 'Probing Lagers', 'Platinum Lotus Foundation', 'Ten PM Stocker' (od ulicy Stocker Street, gdzie mieszkał Mike i gdzie członkowie zespołu mieli próby. Jednak ściany mieszkania były bardzo cienkie i o godz. 10 wieczorem sąsiedzi zaczynali protestować). W końcu zdecydowali się na Lincoln Park (wziętą od Parku Lincolna w Santa Monica, gdzie mieszkał Chester). Ale i ta nazwa była już zajęta, przez zespół z Australii, który miał już zajętą nawet domenę internetową, więc ostatecznie, aby znów nie zmieniać całkowicie nazwy zespołu, muzycy zmienili swoją nazwę nieznacznie na Linkin Park.
LP nagrał Hybrid Theory EP, jednak płyta nie została wydana oficjalnie, nagrano jedynie 1000 kopii. Można było ją dostać w późniejszym okresie jedynie przez Linkin Park Underground. Pierwszym nagranym kawałkiem była piosenka And One. Zespół wydał też płytę Hybrid Theory Demos, zawierającą dema piosenek z Hybrid Theory EP oraz Hybrid Theory.
Zespół oficjalnie zadebiutował w 2000 płytą Hybrid Theory. Phoenix nie udzielał się na tej płycie, choć napisał do niej parę tekstów, zastąpił go wtedy Scott Koziol, który już na żadnej innej płycie się nie udzielał. Wiadomo, tylko że Phoenix w tym czasie studiował i nie miał czasu na grę. Producentem płyty był wówczas Don Gilmore, jednak ze względu na to, że grali cięższą muzykę niż on dotychczas wydawał i obawiali się, że niewiele może z dalszej współpracy wyniknąć, zawarli kontrakt z wytwórnią Warner Bros Records. Zawarte na Hybrid Theory piosenki zostały w wersji zremiksowanej umieszczone później (latem 2002 r.) na płycie Reanimation, co zostało uznane przez krytykę za typowy przykład "odcinania kuponów". Ich następna płyta – Meteora wydana 24 marca 2003 r. – mimo że zawierała zaledwie 36 minut materiału, została przyjęta ciepło przez fanów, jak i krytyków. Zadebiutowała ona aż w 14 krajach na pierwszych miejscach, a te kraje to: USA, Wielka Brytania, Słowenia, Japonia, Niemcy, Hiszpania, Włochy, Chile, Australia, Indonezja, Irlandia, Tajwan, Norwegia i Szwajcaria. Wydany przez nich album koncertowy w listopad 2003 – Live in Texas – mający przełamać stereotyp tej grupy jako mistrzów studia a amatorów sceny, nie jest jednoznacznie oceniany. Jedni zarzucają mu brak oryginalnych interpretacji, nieciekawe dialogi z publicznością i "komercyjność". Inni (głównie fani zespołu) zwracają uwagę na jego żywiołowość i "power".
30 listopada 2004 roku zespół wraz z Jay-Z stworzył album mash-up Collision Course, stworzony dzięki brytyjskiemu programowi Mash-up, który chcąc zacierać granice wśród różnych gatunków muzycznych remiksuje utwory bardzo różnych wykonawców. Jay-Z, zapytany o to z kim chce w programie współpracować, odpowiedział Linkin Park. I tym sposobem powstał utwór Numb/Encore, zarówno Linkin Park jak i Jay-Z byli nim tak zafascynowani, że postanowili go wydać. Początkowo miał wyjść tylko singel Numb/Encore, jednak współpraca poszła na tyle dobrze, że wydali w końcu całą płytę EP. Jay-Z do dzisiaj jest przyjacielem zespołu (np. został później producentem płyty Mike'a Shinody The Rising Tied).
W 2005 zespół oficjalnie "odpoczywał", jednak na początku roku Mike Shinoda zapowiedział powstanie nowego zespołu hip-hopowego Fort Minor, gdyż jak powiedział tęsknił za swoimi korzeniami. 22 listopada wydał płytę The Rising Tied. W tym samym roku również Chester Bennington powiadomił o powstawaniu swojego solowego projektu, Dead By Sunrise, zostanie nagrana na nim albumowa wersja The Morning After oraz Home Sweet Home. 14 maja 2007 roku odbyła się premiera nowej płyty – Minutes to Midnight. Zespół twierdził, że będzie to najlepsza z dotychczasowo wydanych płyt zespołu i zatrze wszelkie stereotypy na ich temat. Producentami są Mike i Rick Rubin. Premiera pierwszego singla (What I've Done) odbyła się 2 kwietnia. Teledysk nakręcony został na kalifornijskich pustyniach, reżyserem teledysku ponownie jest Joseph Hahn.
W marcu 2007 roku Linkin Park zagrał sześć utworów dla AOL Sessions. Można zobaczyć zespół grający na żywo trzy nowe piosenki (What I've Done, No More Sorrow, Given Up) i trzy z poprzednich płyt (In the End, Faint, Breaking the Habit).
What I've Done i nagrany przez Mike'a Shinodę i Styles of Beyond utwór Second to None zostały wykorzystane w filmie "Transformers" z 2007 roku ("Second to None" wyłącznie na potrzeby tej produkcji, choć występuje w niej tylko jedno zdanie z piosenki). Linkin Park dostał nagrodę w kategorii "Najlepszy zespół" na MTV Europe Music Awards w 2007 r.
13 czerwca 2007 zespół po raz pierwszy wystąpił w Polsce na Stadionie Śląskim razem z grupą Pearl Jam w celu promowaniu swego nowego albumu Minutes to Midnight, który ukazał się 15 maja w USA, a 14 maja w Europie. 4 maja album wyciekł do Internetu. Drugim singlem z płyty Minutes to Midnight jest Bleed It Out. Trzecim natomiast Shadow of the Day. Czwartym singlem z płyty Minutes to Midnight jest Given Up. Fani wiadomość o tym przyjęli to z wielkim entuzjazmem. Piątym i ostatnim singlem z MtM jest Leave Out All the Rest, który trafił do soundtracku filmu "Twilight ("Zmierzch"). Utwór Given Up został wykorzystany w trailerze (zapowiedzi) filmu Crank 2: High Voltage. Ostatnim jak do tej pory singlem jest "New Divide", który trafił do soundtracku filmu "Transformers 2: Revenge Of The Fallen". Mike Shinoda zaznaczył, że "New Divide" nie ma nic wspólnego z nową płytą (nazwy jeszcze nie ujawniono), która ma wyjść na rynek w 2010 roku.
Studyjne albumy [edytuj]
Hybrid Theory (24 października 2000)
Meteora (25 marca 2003)
Minutes to Midnight (15 maja 2007)
Single [edytuj]
One Step Closer – 15 lutego 2001
Crawling – 1 maja 2001
Papercut – 18 czerwca 2001
In the End – 20 listopada 2001
In The End DVD – 12 listopada 2001
Crawling DVD – 12 listopada 2001
It's Goin' Down – 29 marca 2002
Pts.Of.Athrty – 15 lipca 2002
H! Vltg3/Pts.Of.Athrty – 15 lipca 2002
Somewhere I Belong – 18 marca 2003
Faint – 16 czerwca 2003
From The Inside – 17 listopada 2003
Lying from You – Kwiecień 2004 (Tylko w USA i w Kanadzie)
Breaking the Habit – Czerwiec 2004
Numb/Encore – 22 listopada 2004
What I've Done – 2 kwietnia (Internet) i 30 kwietnia (CD) 2007
Bleed It Out – 20 sierpnia 2007
Shadow of the Day – 16 października (Internet) i 23 listopada (CD) 2007
Given Up – 17 lutego (Internet) i 3 marca (CD) 2008
Leave Out All the Rest 2008
We Made It (wspólnie z Busta Rhymes) 2008
New Divide - 18 maja 2009
Soundtracki [edytuj]
Little Nicky – Points of Authority – 2000
Vertical Limit – Vertical Limit (Jedno z dwóch dem Points of Authority) – 2000
Dracula 2000 – One Step Closer – 2000
Valentine – Pushing Me Away – 2001
Das Experiment – One Step Closer – 2001
Queen of the Damned – System (Jonathan Davis <KoRn> & Chester Bennington) – 2002
Matrix Reaktywacja – Session – 2003
S.W.A.T – Figure.09 – 2003
Zakładnik – Faint – 2004
Miami Vice – Numb/Encore – 2006
Underworld: Evolution – The Morning After (Chester Bennington & Julien-K) – 2006
Transformers – What I've Done – 2007
Zmierzch - Leave Out All The Rest - 2008
Crank 2: High Voltage (tylko w trailerze) - Given Up - 2009
Transformers 2: Revenge Of The Fallen - New Divide - 2009
Tribute [edytuj]
A Tribute to Linkin Park – 23 lipca 2002
Chrupek – Remix Album – 2004
String Quartet Tribute To Linkin Park – In the Chamber With Linkin Park – 20 maja 2003
A Gothic Acoustic Tribute To Linkin Park – 27 stycznia 2005
The Dub Tribute to Linkin Park – 15 lutego 2005
Guitar Tribute to Linkin Park – 24 sierpnia 2004
Ultimate Tribute to Linkin Park – 17 listopada 2005
String Quartet Tribute – Tribute to Linkin Park's Meteora – 2006
Bluegrass Tribute to Linkin Park – 15 listopada 2005
Utwory zespołów z wkładem Linkin Park [edytuj]
Cyclefly feat. Chester Bennington – Karma Killer
Depeche Mode – Enjoy The Silence (Remix 2004) (Mike zremiksował ten utwór)
Disturbed feat. Chester Bennington – Walk (Live) – Pantera Cover
Handsome Boy Modelling School feat. Chester Bennington and Mike Shinoda – Rock'n'Roll (Could Never Hip Hop Like This) Part 2
Hydroponikz – Hardly Breathe
X-Ecutioners feat. Joe Hahn, Mike Shinoda, David "Phoenix" Farrell
+ Rob Bourdon (dwaj ostatni tylko w teledysku) – It's Goin' Down
Chester Bennington – Let Down
Stone Temple Pilots feat. Chester Bennington – Dead And Bloated (Live)
Stone Temple Pilots feat. Chester Bennington – Wonderful (Live)
Mötley Crüe feat. Chester Bennington – Home Sweet Home
DJ Lethal feat. Chester Bennington – State Of The Art
Dj Z-Trip feat. Chester Bennington – Walking Dead
Mindless Self Indulgence vs. Julien-K & Chester Bennington – What Do They Know? (Live)
Young Buck feat. Chester Bennington – Slow Ya Roll
Styles of Beyond feat. Mike Shinoda – Second To None (Produkcja Mike Shinoda)
Styles of Beyond feat. Mike Shinoda – Hey You
DJ Vice feat. Mike Shinoda – Freestyle
Julien-K - Death To Analog (Mike Shinoda Remix)
Julien-K feat. Chester Bennington – Maestro (Live)
Julien-K feat. Chester Bennington – Technical Difficulties (Live)
Julien-K feat. Chester Bennington – Kick The Bass
Good Charlotte - The Young and the Hopeless (Remixed by Mr. Hahn)
Busta Rhymes feat. Linkin Park – We Made It
Lupe Fiasco feat. Mike Shinoda – Instrumental (Produkcja Mike Shinoda)
Mark Wakefield & Mike Shinoda - Barack Your World
Timbaland & Linkin Park - Still Standing (Live)
DJ Vlad & Roc Raida - Rock Phenomenon (Hosted by Mike Shinoda) (cała płyta)
Wideografia [edytuj]
Crawling DVD Single
In The End DVD Single
Frat Party At the Pankake Festival – 20 listopada 2001
Cała Płyta Reanimation (2002 MTV Flashback) – 2002
Making of Meteora – 2003
Breaking the Habit – 2004
Live In Texas – 18 listopada 2003
Collision Course – 30 listopada 2004
The Making Of Minutes To Midnight – 14 maja 2007
The Making Of "What I've Done" – 14 maja 2007
Teledyski [edytuj]
One Step Closer (2000)
Crawling (2001)
Papercut (2001)
In The End (2001)
Points Of Authority (2002)
Pts. Of. Athrty (2002)
Cała Płyta Reanimation (2002 MTV Flashback)
Somewhere I Belong (2003)
Faint (2003)
Numb (2003)
From The Inside (2003)
Breaking The Habit (2004)
Numb/Encore (2004)
Points of Authority/99 Problems/One Step Closer (2005)
What I've Done (2007)
Bleed It Out (2007)
Shadow of the Day (2007)
Given Up (marzec 2008)
Leave Out All The Rest (maj 2008)
New Divide (czerwiec 2009)
Teledyski, w których Linkin Park wystąpił bądź pomógł[potrzebne źródło]
X-Ecutioners – It's Goin' Down – 2002
Depeche Mode – Enjoy The Silence (Reinterpreted By Mike Shinoda) – 2004
Adema – The Way You Like It – 2002
Good Charlotte – Festival Song – 2001
Hoobastank – Same Direction – 2004
Nonpoint – Endure – 2001
Tha Liks – Best U Can – 2001
Apathy – The Winter – 2006
Julien-K – Kick the Bass – 2007
Busta Rhymes – We Made It – 2008
Hybrid Theory (24 października 2000)
Meteora (25 marca 2003)
Minutes to Midnight (15 maja 2007)
Single [edytuj]
One Step Closer – 15 lutego 2001
Crawling – 1 maja 2001
Papercut – 18 czerwca 2001
In the End – 20 listopada 2001
In The End DVD – 12 listopada 2001
Crawling DVD – 12 listopada 2001
It's Goin' Down – 29 marca 2002
Pts.Of.Athrty – 15 lipca 2002
H! Vltg3/Pts.Of.Athrty – 15 lipca 2002
Somewhere I Belong – 18 marca 2003
Faint – 16 czerwca 2003
From The Inside – 17 listopada 2003
Lying from You – Kwiecień 2004 (Tylko w USA i w Kanadzie)
Breaking the Habit – Czerwiec 2004
Numb/Encore – 22 listopada 2004
What I've Done – 2 kwietnia (Internet) i 30 kwietnia (CD) 2007
Bleed It Out – 20 sierpnia 2007
Shadow of the Day – 16 października (Internet) i 23 listopada (CD) 2007
Given Up – 17 lutego (Internet) i 3 marca (CD) 2008
Leave Out All the Rest 2008
We Made It (wspólnie z Busta Rhymes) 2008
New Divide - 18 maja 2009
Soundtracki [edytuj]
Little Nicky – Points of Authority – 2000
Vertical Limit – Vertical Limit (Jedno z dwóch dem Points of Authority) – 2000
Dracula 2000 – One Step Closer – 2000
Valentine – Pushing Me Away – 2001
Das Experiment – One Step Closer – 2001
Queen of the Damned – System (Jonathan Davis <KoRn> & Chester Bennington) – 2002
Matrix Reaktywacja – Session – 2003
S.W.A.T – Figure.09 – 2003
Zakładnik – Faint – 2004
Miami Vice – Numb/Encore – 2006
Underworld: Evolution – The Morning After (Chester Bennington & Julien-K) – 2006
Transformers – What I've Done – 2007
Zmierzch - Leave Out All The Rest - 2008
Crank 2: High Voltage (tylko w trailerze) - Given Up - 2009
Transformers 2: Revenge Of The Fallen - New Divide - 2009
Tribute [edytuj]
A Tribute to Linkin Park – 23 lipca 2002
Chrupek – Remix Album – 2004
String Quartet Tribute To Linkin Park – In the Chamber With Linkin Park – 20 maja 2003
A Gothic Acoustic Tribute To Linkin Park – 27 stycznia 2005
The Dub Tribute to Linkin Park – 15 lutego 2005
Guitar Tribute to Linkin Park – 24 sierpnia 2004
Ultimate Tribute to Linkin Park – 17 listopada 2005
String Quartet Tribute – Tribute to Linkin Park's Meteora – 2006
Bluegrass Tribute to Linkin Park – 15 listopada 2005
Utwory zespołów z wkładem Linkin Park [edytuj]
Cyclefly feat. Chester Bennington – Karma Killer
Depeche Mode – Enjoy The Silence (Remix 2004) (Mike zremiksował ten utwór)
Disturbed feat. Chester Bennington – Walk (Live) – Pantera Cover
Handsome Boy Modelling School feat. Chester Bennington and Mike Shinoda – Rock'n'Roll (Could Never Hip Hop Like This) Part 2
Hydroponikz – Hardly Breathe
X-Ecutioners feat. Joe Hahn, Mike Shinoda, David "Phoenix" Farrell
+ Rob Bourdon (dwaj ostatni tylko w teledysku) – It's Goin' Down
Chester Bennington – Let Down
Stone Temple Pilots feat. Chester Bennington – Dead And Bloated (Live)
Stone Temple Pilots feat. Chester Bennington – Wonderful (Live)
Mötley Crüe feat. Chester Bennington – Home Sweet Home
DJ Lethal feat. Chester Bennington – State Of The Art
Dj Z-Trip feat. Chester Bennington – Walking Dead
Mindless Self Indulgence vs. Julien-K & Chester Bennington – What Do They Know? (Live)
Young Buck feat. Chester Bennington – Slow Ya Roll
Styles of Beyond feat. Mike Shinoda – Second To None (Produkcja Mike Shinoda)
Styles of Beyond feat. Mike Shinoda – Hey You
DJ Vice feat. Mike Shinoda – Freestyle
Julien-K - Death To Analog (Mike Shinoda Remix)
Julien-K feat. Chester Bennington – Maestro (Live)
Julien-K feat. Chester Bennington – Technical Difficulties (Live)
Julien-K feat. Chester Bennington – Kick The Bass
Good Charlotte - The Young and the Hopeless (Remixed by Mr. Hahn)
Busta Rhymes feat. Linkin Park – We Made It
Lupe Fiasco feat. Mike Shinoda – Instrumental (Produkcja Mike Shinoda)
Mark Wakefield & Mike Shinoda - Barack Your World
Timbaland & Linkin Park - Still Standing (Live)
DJ Vlad & Roc Raida - Rock Phenomenon (Hosted by Mike Shinoda) (cała płyta)
Wideografia [edytuj]
Crawling DVD Single
In The End DVD Single
Frat Party At the Pankake Festival – 20 listopada 2001
Cała Płyta Reanimation (2002 MTV Flashback) – 2002
Making of Meteora – 2003
Breaking the Habit – 2004
Live In Texas – 18 listopada 2003
Collision Course – 30 listopada 2004
The Making Of Minutes To Midnight – 14 maja 2007
The Making Of "What I've Done" – 14 maja 2007
Teledyski [edytuj]
One Step Closer (2000)
Crawling (2001)
Papercut (2001)
In The End (2001)
Points Of Authority (2002)
Pts. Of. Athrty (2002)
Cała Płyta Reanimation (2002 MTV Flashback)
Somewhere I Belong (2003)
Faint (2003)
Numb (2003)
From The Inside (2003)
Breaking The Habit (2004)
Numb/Encore (2004)
Points of Authority/99 Problems/One Step Closer (2005)
What I've Done (2007)
Bleed It Out (2007)
Shadow of the Day (2007)
Given Up (marzec 2008)
Leave Out All The Rest (maj 2008)
New Divide (czerwiec 2009)
Teledyski, w których Linkin Park wystąpił bądź pomógł[potrzebne źródło]
X-Ecutioners – It's Goin' Down – 2002
Depeche Mode – Enjoy The Silence (Reinterpreted By Mike Shinoda) – 2004
Adema – The Way You Like It – 2002
Good Charlotte – Festival Song – 2001
Hoobastank – Same Direction – 2004
Nonpoint – Endure – 2001
Tha Liks – Best U Can – 2001
Apathy – The Winter – 2006
Julien-K – Kick the Bass – 2007
Busta Rhymes – We Made It – 2008
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz